Sobotnia wycieczka okazała się zbyt krótka, czułem niedosyt. Trzeba było potłuc się jeszcze po tej okolicy na spokojnie i porobić trochę zdjęć. Padający śnieg powodował fajny klimacik i w ogóle cholernie chciało mi się pojeździć:-)
Zdjęcie wstępne:-)

Siwcowa Góra na Roztoczu © kierowcaroweru

Z domu wyruszam dosyć późno, bo ok. 14'tej i zmierzam w stronę Siwcowej Góry. Początek trasy taki jak dzień wcześniej. Na miejscu spotykam dwójkę fanów nordic walkingu i robię fotki:

Siwcowa Góra na Roztoczu © kierowcaroweru

Zjazd z Siwcowej Góry jest dosyć szybki i przyjemny. Docieram do drogi asfaltowej, przejeżdżam przez wioskę Szewnia Dolna, która słynie z niesamowicie dziurawej drogi przejazdowej i wjeżdżam w teren.

Okolice wsi Szewnia Górna © kierowcaroweru

Tak sobie jadę po pagórkowatym, bardzo ładnym terenie i niebawem spotykam znaki zielonego szlaku W. Podobińskiej, który wiedzie aż do Suśca. Po drodze robię kilka fotek:

Kapliczka w lesie © kierowcaroweru

Samotna chałupka © kierowcaroweru

Okolice wsi Lipsko Polesie © kierowcaroweru

Ogromny dąb gdzieś w szczerym polu © kierowcaroweru

W brzozowym gaju © kierowcaroweru

Droga w ogóle mi się nudzi, nie ma mowy o monotonii. Zdarzają się nawet taki zjazdy...i podjazdy:

Niczego sobie zjazd © kierowcaroweru

Niczego sobie zjazd 2 © kierowcaroweru

Kierując się znakami zielonego szlaku docieram do kapliczki św. Romana w Lipsku Polesiu. Tak wygląda z daleka:

Kapliczka św. Romana © kierowcaroweru

A tak z bliska:

Kapliczka św. Romana w Lipsku Polesiu © kierowcaroweru

Muszę wspomnieć, że spod kapliczki wybija źródełko, a woda ma podobno właściwości uzdrawiające. W lecie przy okazji odpustu przybywa tu mnóstwo ludzi. Ciekawostką jest fakt, że kapliczka usytuowana jest u podnóża wzniesienia, na którym znajduje się ok. 70 średniowiecznych kurhanów.
Z trudem wprowadzam rower na wspomnianą górę i robię sesję maszynie:

Sesja Treka w pięknej okolicy © kierowcaroweru

Niedługo potem wjeżdżam do lasu:

Wąski dukt w lesie © kierowcaroweru

Przedzieram się przez te wąskie i zarośnięte dukty, ale opłaca się. Wszystko wynagradzają potem ładne widoki:

Widok na Lipsko Polesie © kierowcaroweru

Muszę przyznać, że samotne wycieczki mają swoje plusy: można robić zdjęcia kiedy się chce, pić herbatę z termosu kiedy się chce i mieć pewność, że nikt nie będzie mnie ochrzaniał kiedy trzeba czasem przeprowadzić rower w śniegu po kolana:-)
Pozdrawiam!

Tego dnia była dobra okazja, żeby wybrać się na rower, a mianowicie PTTK Zamość organizował rajd dla młodzieży. Wypadało być, choćby z racji tego, że jestem członkiem klubu PTTK. Rajd był oczywiście pieszy, ale ja wolę rowerem, a przy okazji można popularyzować turystykę rowerową:-). Jeżeli chodzi o pogodę...taka sobie, a z powodu opadów marznącego deszczu, ślisko jak cholera. Nic to...:-)
Okładka:

Krajobraz okolic wsi Lipsko Polesie © kierowcaroweru

Umawiam się z kolesiami ok. godz. 11'tej (jedziemy we trzech) i jedziemy do Wierzchowin, gdzie ma miejsce meta rajdu. Tam częstują nas gorącą herbatką, chwila rozmawiamy i lecimy dalej. Wędrowcy szli przez Siwcową Górę, która jest granicą między Roztoczem i Grzędą Sokalską; wjeżdżamy więc do lasu i próbujemy tropić ich ślady. Tak wyglądały leśne szlaki:

Zaśnieżona droga w lesie © kierowcaroweru

W prawo, czy w lewo... © kierowcaroweru

Niebawem trafiamy na ślady wędrowców:

Na tropie rajdu PTTK © kierowcaroweru

Jesteśmy u granic Roztocza, dlatego nie jest już tak płasko:-)

Ciekawe tereny w okolicy Szewni Górnej © kierowcaroweru

Dojeżdżamy do szosy i po chwili wjeżdżamy na szlak rowerowy gminy Zamość, który wita nas podjazdem:

Na szlaku gminy Zamość © kierowcaroweru

Nie pierwszy i nie ostatni, nie ma nudy:-)

Terenowy podjazd na szlaku © kierowcaroweru

W pewnym momencie robimy sobie krótką przerwę na gorącą herbatę:

Chwila na herbatkę z bidonu © kierowcaroweru

Zapomniałem dodać, że już od paru kilometrów jadę na środkowym blacie korby, bo...

Wyłączona przednia przerzutka © kierowcaroweru

Odprowadzam jeszcze chłopaków do Zamościa, robię szybkie zakupy i wracam do domku:-)
Pozdrawiam!

Przyszła niedziela i nie ma wyjścia - trzeba gdzieś jechać:-) Kilka lat temu zrobiłem sobie wycieczkę do Biłgoraja i jechałem praktycznie cały czas lasem i pamiętam, że było bardzo fajnie. Oczywiście tamta wycieczka odbyła się w sezonie letnim. Teraz znowu mi się zachciało tej trasy, ciul że zima:-)
Wiał bardzo silny wiatr i też dlatego trasa musiała być maksymalnie po lesie.
Tradycyjnie zdjęcie okładkowe:-)

Na wzgórzu Polak © kierowcaroweru

Zaczynamy. Z domu wyruszam ok. 9'tej i kieruję się do Zwierzyńca - to miasteczko jest moim węzłem rowerowych wycieczek. Na początku jedzie się średnio, poruszam się po asfalcie, a tu straszna chlapa i dziury. Troszkę skracam sobie drogę, wjeżdżam na trakt krasnobrodzki i jestem w Zwierzyńcu.
Dalej kieruję się do Tereszpola i jadę przez Sochy i Szozdy. W Sochach jest delikatny podjazd:

Podjazd w miejscowości Sochy © kierowcaroweru

Wioska Sochy bardzo ucierpiała podczas ostatniej wojny, mianowicie 01.06.1943 hitlerowcy dosłownie zrównali ją z ziemią. Zginęło wówczas ok. 200 osób, nie oszczędzono nikogo, zamordowano nawet dzieci. Do kompletnej dewastacji wioski użyto samolotów. W miejscowości ocalała tylko jedna chałupa. Właśnie ta:

Stara chałupa w Sochach © kierowcaroweru

Po pokonaniu podjazdu czeka mnie fajny zjazd do Szozd z widokiem na Łyse Byki czyli malownicze wzgórza leżące w strefie krawędziowej Roztocza:

Zjazd do wioski Szozdy © kierowcaroweru

Niebawem docieram do Tereszpola i tam wjeżdżam w bezkresne lasy Puszczy Solskiej. Przecina je niebieski szlak Puszczy Solskiej, do którego niebawem docieram:

Leśna droga do Biłgoraja © kierowcaroweru

Przez kilkanaście kilometrów las, las, las...malownicze rzeczki, rozlewiska i bagna. Jechało się przyjemnie:

Na szlaku Puszczy Solskiej © kierowcaroweru

Rzeka Ratwica w okolicach Wolanin © kierowcaroweru

Z lasu wyjeżdżam dopiero w wiosce Wolaniny. Ten trójramienny krzyż to karawaka, czyli krzyż mający bronić wieś przed zarazą. Ten postawiono w 2005 roku w miejscu starego, jeszcze z XIX w.

Wieś Wolaniny pod Biłgorajem © kierowcaroweru

Dalej dojeżdżam do Woli Małej i tutaj wjeżdżam na Szlak Rowerowy Pogranicza regionów, który doprowadzi mnie do Wzgórza Polak. Po drodze chałupa w Woli Dużej:

Stara chałupa w Woli Dużej © kierowcaroweru

Kilka kilometrów dalej fotografuję malownicze źródełka rzeki Stok:

Źródełka rzeki Stok © kierowcaroweru

Źródła rzeki Stok © kierowcaroweru

Przede mną jeszcze kawałek jazdy lasem i niebawem jestem znów w Tereszpolu. Trzymam się szlaku i do Wzgórza Polak zostaje 5 km jazdy pośród pól. Wiatr mało głowy nie urwie, ale widoki to rekompensują:

Widok na Tereszpol © kierowcaroweru

Samotne drzewo na szlaku © kierowcaroweru

Same pola... © kierowcaroweru

Niedługo potem wjeżdżam z powrotem do lasu i jestem na granicy RPN. Po drodze stare, dorodne buki:

Potężny Buk na granicy RPN © kierowcaroweru

Po chwili widzę już wierzchołek Wzgórza Polak:

Wzgórze Polak pod Panasówką © kierowcaroweru

Z tego miejsca Marcin "Lelewel" Borelowski dowodził polskimi oddziałami podczas bitwy pod Panasówką - jedna z największych bitew powstania styczniowego. Mimo znacznej przewagi liczebnej wroga (1000 powstańców, 3000 Rosjan), bitwę wygrali Polacy. Na wzgórzu znajduje się pomnik:

Pomnik na Wzgórzu Polak © kierowcaroweru

...i rozpościerają się piękne widoki:

Widok ze Wzgórza Polak © kierowcaroweru

W pobliżu rośnie, a raczej rósł potężny Buk "Mikołaj", który pamięta czasy bitwy.:

Buk Mikołaj przy Wzgórzu Polak © kierowcaroweru

Z lasu wyjeżdżam przy gajówce Panasówka i tutaj kończy się terenowa część mojej wycieczki. Do domu zostało ok. 30 km szosowej jazdy. Na początek jednam próbuję pomóc dwóm paniom w wypychaniu Citroena C3 z zaspy, niestety bez powodzenia bo w aucie rozpada się sprzęgło. Załatwiam holowanie i jadę do domu, do którego dojeżdżam oczywiście już w nocy:-) Ogólnie wyszła długa i bardzo fajna wycieczka.
Pozdrawiam!

Dzisiejszego dnia pogoda niekoniecznie sprzyjała rowerowym wojażom, ale ja nie jeżdżę wtedy kiedy jest pogoda, tylko wtedy kiedy mi się chce...czyli zawsze kiedy mam czas:) Warunki w terenie były trudne - mróz puścił, wiał bardzo silny wiatr, dodatkowo wszechobecne błoto i pośniegowa breja. Z uwagi na te okoliczności przyrody, byłem przygotowany na samotną jazdę, a tu przyjemna niespodzianka - dwóch kolegów z SR również postanowiło uświnić swoje rowery:-)
Nie było konkretnego planu gdzie jechać, ale jedno było pewne - jak najszybciej trzeba wjechać do lasu i schować się przed wiatrem. Jakoś tak to było:
Z ekipą spotykam się na punkcie widokowym Hubale ok godz. 9'tej i na początek postanawiamy jechać do Zwierzyńca. Pierwsze kilometry mijają po w miarę suchym asfalcie, ale już w okolicach Kosobud na ulicy leży sporo błota pośniegowego i dlatego odbijamy w polną dróżkę prowadzącą do lasu. Po chwili okazuje się, że droga jest nieprzejezdna, leży sporo nieubitego, mokrego śniegu i trzeba prowadzić rowery ok. 1 km. W lesie natomiast jest już całkiem inaczej, cichutko i przyjemnie:

Droga w lesie w okolicach wsi Kosobudy © kierowcaroweru

Niestety przy okazji jest niesamowicie ślisko...i oto skutki:

Niedostosowanie prędkości do warunków na drodze:) © kierowcaroweru

Pomimo wielu stresujących sytuacji, docieramy do Zwierzyńca bez strat w ludziach i sprzęcie. Zatrzymujemy się w miejscowej knajpie, uzupełniamy stracone kalorie i ruszamy dalej. Okazuje się też, że musimy odwiedzić kolegę w Kosobudach, gdzie byliśmy godzinę wcześniej. Miejscowość ta oddalona jest od Zwierzyńca o jakieś 10 km, ale my robimy 25:-) Na początek droga prowadzi nas do Guciowa. W tej niewielkiej miejscowości znajduje się słynna "Zagroda Guciów". To miejsce pozwala nam cofnąć się w czasie i zobaczyć jak wyglądało życie na wsi na przełomie XIX i XX wieku. To chyba jedyne miejsce w regionie, gdzie możemy zobaczyć chałupę krytą strzechą. W sezonie turystycznym możemy popróbować staropolskich, regionalnych i dość swoistych dań, jak np. zupa z pokrzyw. Właściciel też jest dość swoisty, latem często ubiera słomiany kapelusz, parciane spodnie przepasane sznurkiem i jakieś kierpce:-) Co tu opowiadać, tam trzeba po prostu być:-) Tak to wygląda:

Przy Zagrodzie Guciów © kierowcaroweru

Chałupa w Zagrodzie Guciów © kierowcaroweru

W Guciowie znowu wjeżdżamy do lasu i kierujemy się w stronę wsi Bliżów. Tam również znajduje się ciekawy obiekt:

Chałupka we wsi Bliżów © kierowcaroweru

Opuszczamy Bliżów i jedziemy do znanej już wam z poprzednich wpisów wioski Wojda. Cały czas poruszamy się bardzo urokliwym leśnym duktem. Aż chce się jechać:

W lesie między Bliżowem a Wojdą © kierowcaroweru

Leśny szlak pod Wojdą © kierowcaroweru

Do Wojdy jechało się bardzo miło, potem było troszkę gorzej:-)

Łatwo nie jest:) © kierowcaroweru

Śnieg jest nieubity i mokry, powoduje duży opór podczas jazdy. Jeszcze tylko kawałek...

Przecieranie szlaku © kierowcaroweru

...i miał być przyjemny zjazd do wsi Kosobudy. Jest trochę inaczej:-)

W dole miejscowość Kosobudy © kierowcaroweru

Więcej taplania się w mokrym śniegu, niż tej jazdy, ale i tak było fajnie. Niebawem docieramy do cywilizacji, kończy się terenowo-leśny odcinek naszej wycieczki. Na początku trochę chlapy:

Droga w miejscowości Kosobudy © kierowcaroweru

Potem już jest lepiej, ale zaczyna padać deszcz. Do domu zostało mi ok 10 km, ale postanawiam odprowadzić kolegów do Zamościa i dokładam jeszcze kilkanaście + droga powrotna.
Powrót do domu tradycyjnie po zmroku. Mimo nieciekawych warunków, wycieczkę zaliczam do bardzo udanych. Mój rower jest zapewne mniej zadowolony:-)
Pozdrawiam!

Tym razem celem mojej wycieczki był Józefów i Puszcza Solska. Tak się złożyło, że kilka dni wcześniej byłem służbowo w Józefowie i przypomniałem sobie o tamtejszych bardzo ciekawych szlakach. Miasto świetnie wykorzystuje swe malownicze położenie i mocno inwestuje w rozwój turystyki. Przez ostatnie dwa lata zmieniło się nie do poznania.
Pierwszy raz w tym roku postanowiłem wykorzystać samochód do przewozu roweru, ale niestety nie pomogło mi to w przejechaniu całego szlaku rowerowego ziemi józefowskiej. Zostało mi do przejechania ok 20 km szlaku, ale dzień już się kończył, a zależało mi na zrobieniu kilku ładnych fotek i postanowiłem wrócić do Józefowa drogą publiczną. To w sumie dobrze, bo będzie okazja wybrać się w te strony jeszcze raz i dokończyć dzieło:-) A było to tak...:
Wstaję niby wcześnie, bo ok 6'tej, ale pozbieranie się, zapakowanie roweru do auta zajmuje trochę czasu i dopiero po 8:00 wyjeżdżam z domu. Godzinę później jestem już w Józefowie, gotowy do akcji "Puszcza Solska". Szlak rozpoczyna się przy MDK, blisko rynku i na początku wiedzie w kierunku Fryszarki. Przede mną ok 30 km jazdy przez las, praktycznie z dala od cywilizacji. Jak się okazuje, niemal cały ten odcinek to jedno wielkie lodowisko:) Po ok 7 km jazdy docieram do Fryszarki nad rzeką Sopot. Przed wojną była w tym miejscu niewielka osada leśna, gdzie "fryszowano" czyli usuwano domieszki innych metali z rudy darniowej żelaza. Na obecność rudy darniowej wskazuje żółte zabarwienie okolicznych potoków. W tej chwili po osadzie nie ma już praktycznie śladu. Właśnie we Fryszarce, blisko mostu na Sopocie, zaliczam koncertową glebę na lodzie. Przy tym moście to było: :-)

Na moście we Fryszarce © kierowcaroweru

Dalej jadę w stronę malutkiej osady o nazwie Borowe Młyny, a po drodze przejeżdżam przez uroczysko Maziarze - miejsce ostatniego boju żołnierzy AK i BCh, którym nie udało się uciec z niemieckiej obławy w Puszczy Solskiej, podczas akcji Sturmwind II. Zdjęcie poniżej przedstawia jeden z wielu takich strumyków w okolicach uroczyska Maziarze:

Strumyczek w okolicach uroczyska Maziarze © kierowcaroweru

Po przejechaniu kilku kilometrów docieram do Borowych Młynów, osady malowniczo położonej w sercu puszczy, nad rzeką Tanew. Oto królowa roztoczańskich rzek:

Tanew w Borowych Młynach © kierowcaroweru

Kolejnym miejscem, które odwiedzam jest Błudek. W tym miejscu od jesieni 1944 do wiosny 1945 działał obóz pracy dla żołnierzy AK, zorganizowany przez NKWD. Obóz został rozbity w 1945 przez oddział AK Konrada "Wira" Bartoszewskiego...

Błudek - miejsce kaźni żołnierzy AK © kierowcaroweru

Dalej szlak mnie prowadzi do miejscowości Nowiny. Niewielu wie, że właśnie tam również znajdują się szumy na rzece Sopot, może nie takie jak na Tanwi, ale i tak bardzo urokliwe. Poniższe zdjęcie przedstawia meandrującą rzekę Sopot, kilkaset metrów przed początkiem rezerwatu Czartowe Pole. Jest to magiczne miejsce, które każdemu polecam odwiedzić w lecie. Robione tam zdjęcia są często tematem kalendarzy, plakatów. Trzeba tam być!!!

Meandrujący Sopot przed Czartowym Polem © kierowcaroweru

A to już szumy w Nowinach:

Szumy w Nowinach © kierowcaroweru

Po przejechaniu tego mostka jadę sobie skrajem lasu do wsi Majdan Sopocki. Poruszam się po skarpie, a po prawej cały czas widzę płynącą rzeczkę Sopot.

Na moście w Nowinach © kierowcaroweru

Majdan Sopocki to dobrze znana miejscowość wypoczynkowa, bowiem znajduje się tam bardzo malowniczy zalew. Dodatkowo amatorzy starego budownictwa znajdą we wsi bardzo dużo starych chałup o konstrukcji zrębowej, z charakterystycznymi małymi oknami.
Następnie kieruję się w kierunku wsi Husiny. W pobliżu wioski znajdują się źródła rzeki Sopot. Tak to wygląda:

Źródło rzeki Sopot © kierowcaroweru

Szlak dalej wiedzie do miejsca zwanego "Wzgórze Kamień". Jest to pomnik przyrody nieożywionej, gdzie możemy zobaczyć spore formacje głazów. Nie robiłem zdjęć bo ciemno tam jak cholera:-) Na zaśnieżonym leśnym dukcie sporo śladów zwierzyny różnej maści i zero śladów pojazdów czy człowieka...:

Leśna ścieżka © kierowcaroweru

Po chwili docieram do wsi Stanisławów i czeka mnie parę kilometrów asfaltu i kilka podjazdów. Obserwuję charakterystyczne ukształtowanie terenu tych okolic:

Wieś Górniki pod Józefowem © kierowcaroweru

W okolicach wioski Szopowe szlak schodzi z asfaltu i prowadzi mnie urokliwą leśną ścieżką. Nieopodal znajduje się stok narciarski, przy którym zatrzymuję się na chwilkę. Jeszcze kawałek przez sosnowy las i Józefów Roztoczański tuż tuż:

Gdzieś w okolicach Józefowa Roztoczańskiego © kierowcaroweru

W Józefowie Roztoczańskim właśnie rozstaję się ze szlakiem rowerowym i już drogą publiczną docieram do Józefowa. Ciekawostką jest, że za budynkiem Nadleśnictwa Józefów znajduje się oryginalny pręgierz, jeszcze z czasów Ordynacji Zamojskiej. Pręgierz to kamienny słup sytuowany przy rynku miejskim, do którego przywiązywano przestępców i publicznie wymierzano im kary cielesne. Na zdjęciu szukamy 1,5 metrowego słupa za rogiem budynku:

Józefowski pręgierz © kierowcaroweru

Poniżej widzimy józefowskie kąpielisko, zasilane przez rzekę Nepryszkę, której źródła są kilkaset metrów wcześniej:

Kąpielisko w Józefowie © kierowcaroweru

W ten oto sposób bardzo przyjemnie upłynął dzień, w większości z dala od cywilizacyjnego zgiełku:-) Ten wyjazd był też testem nowych opon Geax Saguaro, no i wypadły bardzo dobrze. Ilość gleb tego dnia to 2, i to były koncertowe gleby. Jedna na lodzie, na plecy, a druga na szczupaka przez kierownicę, kiedy przednie koło zapadło się w śniegu. Bywa i tak:-)
Pozdrawiam wszystkich!!!

Pokaż trasę GPS/widget?width=600&height=400&maptype=ts_terrain&extended=true&unit=km&redirect=no" width="600" height="515" border="0" frameborder="0" marginheight="0" marginwidth="0" scrolling="no"></iframe><br />Trasa rowerowa <a style="color:#2a88ac; text-decoration:underline;"

Witam po dłuższej nieobecności. Miałem trzy tygodnie przerwy w jeździe rowerem z powodu przeziębienia, a później wszechobecnego w moich stronach. W końcu jednak wszystko się unormowało i zaplanowałem sobie trasę po Szczebrzeszyńskim Parku Krajobrazowym i w okolicach Zwierzyńca. Plan zrealizowałem w pełni, ale to tylko dlatego, że strasznie uparty ze mnie typ:-). Z powodu nieprzejezdności szlaków na niektórych odcinkach, zmuszony byłem do prowadzenia roweru...no i tak sobie prowadziłem grubo ponad 10 km. Nieprzetarte odcinki szlaków i gruba warstwa zmrożonego śniegu, który niestety załamywał się pod kołami, zrobiły swoje. No cóż, było różnie, ale i tak było bardzo fajnie:-)
Według mnie to chyba najlepsza fotka z wypadu:

Na rozstaju dróg © kierowcaroweru

Z domu wyjeżdżam ok 8:30 i kieruję się w stronę Szczebrzeszyna. Jadę sobie wśród pól i lasów, po drodze żadnej żywej duszy (poza sarnami), i 20 km wybija dosyć szybko. W Szczebrzeszynie kupuję sobie Snickersy i robię parę zdjęć.
Poniżej fotka szczebrzeszyńskiej synagogi, zbudowanej na początku XVII w. Później była kilkakrotnie niszczona, ostatnio podczas działań wojennych w 1939r. W latach 1957-1963 została odbudowana i obiekt przeznaczono na MDK.

Synagoga w Szczebrzeszynie © kierowcaroweru

Po krótkim postoju w Szczebrzeszynie jadę potłuc się po okolicznych wąwozach i pagórach. Po drodze robię sesję roweru z dolną Wieprza w tle:

Nad doliną Wieprza © kierowcaroweru

Kierując się znakami czerwonego szlaku pieszego, jadę do Szperówki. Na początku jechało się dobrze, potem trochę mną wytrzęsło po śladach końskich kopyt (kuligi w modzie), potem trochę prowadzenia, ale jakoś dojechałem do cywilizacji. Po drodze oczywiście były wąwozy:

Szczebrzeszyńskie wąwozy © kierowcaroweru

Dalej trafiam na pomnik poświęcony żołnierzom polskim walczącym podczas ostatniej wojny. Jest też informacja o szlakach i mapka:

Pomnik w okolicach Szperówki © kierowcaroweru

Dalej poruszam się niebieskim szlakiem centralnym i zmierzam w stronę Kawęczynka. Po drodze przejeżdżam przez tzw. szczebrzeszyńskie piekiełko. Poniższe zdjęcie przedstawia górę o nazwie Czubatka. Wg legendy jest tam wejście do piekła:-)

Widok na Czubatkę © kierowcaroweru

Mijam Kawęczynek i dalej za znakami szlaku centralnego jadę do Lipowca. Po drodze piękne lasy, trochę solidnych podjazdów i ładne wąwozy. Tutaj widok na Gorajec i okoliczne wioski:

Widok na Gorajec i okolice © kierowcaroweru

Takimi leśnymi duktami jedzie się bardzo miło:

Urokliwa leśna ścieżka © kierowcaroweru

Dukt leśny w okolicach Lipowca © kierowcaroweru

W Lipowcu odnajduję znaki czarnego szlaku łącznikowego Zwierzyniec - Lipowiec i tym szlakiem kieruję się w stronę Zwierzyńca właśnie. Po drodze wzgórze Dąbrowa - najwyższe wzniesienie Roztocza Zachodniego:

Wzgórze Dąbrowa na Roztoczu © kierowcaroweru

Zjazd ze wzgórza Dąbrowa © kierowcaroweru

Już przed samym Zwierzyńcem, w miejscowości o uroczej nazwie Bagno, przejeżdżam przez most na Wieprzu. Oto ulubiona rzeka kajakarzy, w sezonie jest tu ruch jak na autostradzie:-)

Rzeka Wieprz w okolicach Zwierzyńca © kierowcaroweru

W Zwierzyńcu konsumuję resztki prowiantu i już asfaltem wracam do domku. Oczywiście już po nocy...norma:-)Trzeba dobrze wykorzystać dzień:-)
Jeżeli ktoś chciałby się dowiedzieć czegoś więcej o opisywanych przeze mnie obiektach, terenach, legendach itd., to proszę śmiało pytać:-)
Miłego oglądania!

Plan na niedzielę był taki, żeby przejechać cały szlak Aleksandry Wachniewskiej (dookoła RPN - 70 km terenu). Nie do końca się to udało, bo okazało się, że śniegu jest zbyt dużo i wielu miejscach koniecznością byłoby prowadzenie, a może i niesienie roweru. Trasę modyfikowałem na bieżąco w zależności od warunków i wyszła z tego świetna wycieczka...ale do rzeczy.
Niedzielny poranek wita mnie bezchmurnym niebem, temperaturą -8 stopni C (potem się trochę ociepliło) i praktycznie bezwietrznie. Tym razem nie jadę sam - lecę do Zamościa na spotkanie Arkiem ze Strefy (www.strefarowerowa.pl), której zresztą sam jestem członkiem. Ustawiamy się tradycyjnie pod pomnikiem Jana Zamoyskiego (tzw. "kobyłą") i po chwili gonimy w kierunku Szewni Dolnej, żeby zacząć leśną część naszej wycieczki. Po drodze przejeżdżamy przez Hubale, gdzie znajduje się punkt widokowy:

Hubale - punkt widokowy © kierowcaroweru

Wjeżdżamy do lasu:

Szlak Wachniewskiej na Roztoczu © kierowcaroweru

I udajemy się w kierunku Wojdy. Po drodze kilka niewielkich podjazdów:

Szlak Wachniewskiej - w stronę Wojdy © kierowcaroweru

Docieramy do Wojdy. Śniegu dużo więcej niż tydzień temu:

Wojda - krótki postój © kierowcaroweru

Tutaj podejmuję decyzję o modyfikacji trasy, bo dalej szlak prowadzi praktycznie pomiędzy drzewami i jest nieprzetarty. Kierujemy się na Bliżów, właśnie tą drogą dojeżdżają mieszkańcy Wojdy. Fajnie, co?:

W stronę Bliżowa © kierowcaroweru

Droga z Bliżowa do Wojdy © kierowcaroweru

Docieramy do Bliżowa i ciekawą leśną dróżką jedziemy do Bondyrza:

W drodze do Bondyrza © kierowcaroweru

W Bondyrzu znów modyfikuję trasę. Pierwotnie chciałem dojechać do Lasowiec przez rezerwat Debry, ale szlak jest nieprzejezdny i po chwili uderzamy od Guciowa. Pierwsza połowa trasy jest ok, ale dalej jest "troszkę" gorzej - przed nami 3km przecierania szlaku. Ktoś to musiał zrobić:-)

Przecieramy szlak © kierowcaroweru

Kosztuje nas to trochę wysiłku, ale niedługo jesteśmy już w miejscowości Lasowce:

Miejscowość Lasowce na Roztoczu © kierowcaroweru

To tutaj dnia 04.02.1943 oddział polskich partyzantów został zaatakowany przez żołnierzy niemieckich. W wyniku tego ataku poległo 29 polaków.
Po krótkim postoju udajemy się w kierunku Florianki. Z Lasowiec wyjeżdżamy dość przyjemną, odśnieżoną dróżką:

Leśna autostrada:-) © kierowcaroweru

Dojeżdżamy do drogi Józefów - Zwierzyniec, która już taka przyjemna nie jest. Jechać się dało tylko w koleinach, a tam goły lód:-)

Droga z Józefowa do Zwierzyńca © kierowcaroweru

Po kilku kilometrach odbijamy z głównej drogi i już mniej niebezpiecznym leśnym traktem jedziemy do Florianki:

"Droga Wygoda" na Roztoczu © kierowcaroweru

Florianka to bardzo urokliwa miejscowość ukryta wśród roztoczańskich lasów, gdzie ma miejsce m.in hodowla konika polskiego. Możemy się tam też przespacerować ścieżką dendrologiczną i podziwiać okazy wielu gatunków drzew rodzimych, a także pochodzących z Azji, czy Ameryki Północnej. Polecam!!!
Do Zwierzyńca wracamy żółtym szlakiem rowerowym. Po drodze fotografuję strumień
Świerszcz, który zasila np. staw kościelny. Zobaczcie jak fajnie wygląda:

Strumień Świerszcz © kierowcaroweru

Powrót ze Zwierzyńca głównie po drogach utwardzonych i niekiedy strasznie oblodzonych:-). Kończąc naszą leśną eskapadę czujemy, że spada temperatura. Na samym finiszu termometr pokazuje -8 stopni C.
Wycieczkę zaliczam do bardzo udanych. Sporo śniegu i świecące słońce spowodowały niesamowitą atmosferę w lesie. Pozdrawiam oglądających!!!

Było właśnie tak jak w tytule. W nocy padał deszcz i w ogóle była straszna plucha, a nad ranem złapał mróz. Można sobie tylko wyobrazić jak wyglądała sytuacja na ulicach...Ta sytuacja całkowicie zmodyfikowała mój plan na dzisiejszy dzień. Zrobiłem sobie krótką, ale bardzo fajną wycieczkę na Wojdę. Okazało się, że nie tylko na asfalcie nie dało się jechać rowerem - nawet bardziej uczęszczane polne drogi były niesamowicie śliskie. Jedynie leśne dukty nie sprawiały problemów, a padający śnieżek stworzył dodatkowo fajny klimacik.
To chyba dzisiejsze najlepsze ujęcie:

Widok na wieś Kosobudy ze szlaku partyzanckiego © kierowcaroweru

Zanim dojechałem do lasu, przebijałem przez polne drogi, a końcówka była po asfalcie...Prawie, bo musiałem jechać poboczem. po trawie:-)

Szklanka na asfalcie © kierowcaroweru

Do miejscowości Wojda dojeżdżam ścieżką przyrodniczo-historyczną z początkiem w
Szewni Dolnej. Wojda to bardzo mała miejscowość ukryta wśród roztoczańskich lasów (dojazd tylko leśną dróżką). 30 grudnia 1942 r. miała tu miejsca bitwa połączonych sił partyzantów polskich i radzieckich i batalionów chłopskich z okupantem niemieckim. Był to protest przeciw masowym wysiedleniom mieszkańców zamojszczyzny. Potyczka zakończyła się zwycięstwem partyzantów i był to początek tzw. powstania zamojskiego. Pomnik w Wojdzie:

Pomnik w miejscowości Wojda © kierowcaroweru

Czekam chwilę przy pomniku i zauważam jak spacerują trzej królowie:-)

Wojda - wieś ukryta w lesie © kierowcaroweru

Po odwiedzeniu Wojdy poruszam się czerwonym szlakiem partyzanckim w kierunku wsi Kosobudy - jednej z najstarszych roztoczańskich wsi. Samą wieś pokazuje pierwsze zdjęcie. Zjazd do miejscowości:

Zjazd do Kosobud © kierowcaroweru

Poruszam się cały czas szlakiem partyzanckim i niedługo znowu jestem w lesie. To jest taka leśna autostrada ode mnie do granic RPN:

Długa prosta - można przycisnąć:-) © kierowcaroweru

W lesie było bardzo miło, ale już czas z niego wyjechać:

Wyjazd z lasu © kierowcaroweru

Jeszcze parę kilometrów pośród pól:

Bezkresne pola © kierowcaroweru

I tak sobie dojeżdżam do domku. Ilość gleb w dniu dzisiejszym to 1...tylko 1
Pozdrawiam:-)

Witam wszystkich gorąco! Tak się składa, że to mój pierwszy wpis na bikestats:-)
Zauważyłem, że wycieczki po Rozotoczu pojawiają się na tym portalu dosyć rzadko...czas to zmienić:-) Postaram się pokazać, że warto czasem zawitać na Roztocze na rowerku. To tak tytułem wstępu, ale do rzeczy...
Pomyślałem, że warto należycie (na rowerze) rozpocząć ten Nowy Rok, szczególnie kiedy za oknem zapowiada się ładna pogoda. Wyruszam po 9'tej na MTB trochę potłuc się po lasach. Pierwsze 10 km po szosie z dosyć chłodnym i mocnym wiatrem centralnie w twarz:-) Wjeżdżam do lasu:

Wjazd do Roztoczańskiego Parku Narodowego © kierowcaroweru

Już na początku robi się niebezpiecznie ślisko, a ja jadę bez kolców:

Oblodzony dukt leśny © kierowcaroweru

Na szczęście ten oblodzony odcinek nie jest długi. Potem jest dużo lepiej, przejeżdżam przez Rezerwat Jarugi i podążam w kierunku Szczebrzeszyna. Po pewnym czasie trudniejszy odcinek, śnieg jest zmrożony i stawia duży opór:

W lesie jest jeszcze dużo śniegu © kierowcaroweru

Jeszcze kawałeczek przeprawy:-):

Łatwo nie jest © kierowcaroweru

Po 10 km jazdy lasem dojeżdżam do Szczebrzeszyna i jadę za znakami Centralnego szlaku rowerowego Roztocza, by dojechać do lasu Cetnar. Po drodze piękne widoki:

Piękne krajobrazy Roztocza Zachodniego © kierowcaroweru

Powoli dojeżdżam do słynnych wąwozów w lesie Cetnar:

Wąwozy w lesie Cetnar © kierowcaroweru

W planie było dojechać niebieskim szlakiem centralnym do Zwierzyńca, ale na polnych drogach robi się błoto:

Temperatura rośnie, robi się błotko © kierowcaroweru

Następuje zmiana planu, w Kawęczynku wyjeżdżam na asfalt:

Powrót na asfalt © kierowcaroweru

...i tak docieram do Zwierzyńca. To najbardziej rozpoznawany zabytek:

Kościółek na wodzie w Zwierzyńcu © kierowcaroweru

Jest to barokowa świątynia budowana w latach 1741-1747. Usytuowano ją na wyspie na stawie, wg legendy wykopanym przez jeńców tatarskich. W nocy jest pięknie oświetlona, ciekawostką jest fakt, że nie ma tu "zwykłego" ołtarza - w zamian mamy polichromię (ołtarz namalowany na ścianie).
Po chwili odpoczynku udaję się w kierunku Zamościa:

Oblodzona droga do Zwierzyńca © kierowcaroweru

Złośliwi mówią, że to najdłużej oblodzona droga w Polsce:-)W tych warunkach dobijam do Kosobud, a potem do Zamościa już po suchym asfalcie. Zamość odwiedzam z dwóch powodów. Po pierwsze, chcę pokazać wam ratusz:

Ratusz w Zamościu © kierowcaroweru

Kamienice ormiańskie...:

Kamienice ormiańskie w Zamościu © kierowcaroweru

Po drugie, umyć rower na stacji z uwagi na jego skrajne ufajdanie:-)
Pozdrawiam wszystkich oglądających! Stopniowo będą pojawiać się kolejne wpisy, serdecznie zapraszam! :-)