Moi drodzy, witam po dłuuugiej nieobecności:-)
Tak się jakoś dziwnie ułożyło, że nie jeździłem na rowerze od października, przez ten czas robiliśmy sobie wycieczki piesze (nie zawsze były to krótkie wycieczki:-) ), ale widzę, że na dłuższą metę tak się nie da:-)
W międzyczasie też miałem problemy zdrowotne i tak oto porobiło się trochę zaległości...przy okazji dodam, że na publikację czeka jeszcze kilka ciekawych wycieczek z ubiegłego roku, w tym trzydniowa wycieczka w Gorce i Pieniny. To już niebawem:-)
Uroczyście oświadczam, że rozpoczynam wreszcie nowy sezon rowerowy! Na początku nie będą to wycieczki jakieś mocno wymagające, ale postaram się by było ciekawie:-)
Postanawiam w końcu przypomnieć sobie jak się jeździ na rowerze:-) Wyruszam rozprostować nogi z zamiarem przejechania kilkunastu kilometrów i robię sobie pętelkę po okolicznych miejscowościach. Na krótkim dystansie testuję jazdę niemal na każdej nawierzchni: po śniegu, lodzie, wodzie i czarnym asfalcie; tylko błota i piasku zabrakło:-) Jest fajnie, tempo emeryta, rozglądanie się dookoła i delektowanie się jazdą...tego mi było trzeba. Moja wycieczka trwa godzinę, czyli w sam raz jak na początek.
Wrzucam jedno zdjęcie przedstawiające skutki ostatnich kilkudniowych śnieżyc:


Ten odcinek odśnieżali co godzinę © kierowcaroweru
Zapraszam ponownie na mojego bloga! :-)

Pokaż trasę GPS

Do pracy mocnym tempem, a powrót pod bardzo mocny wiatr centralnie w twarz - ciężko było zjechać z góry o spadku ponad 6% :-)
Krajobraz i temperatury już typowo jesienne...

Góry Sanocko - Turczańskie, i Pogórze Przemyskie zresztą też, to bardzo piękne tereny, ale przyszedł czas wracać. Nie mam konkretnego planu, którędy dokładnie będę jechać, ale wiem jedno - muszę koniecznie odwiedzić cerkiew w Uluczu! Wstaję dosyć wcześnie, bo o 04:30, a na pytanie czemu tak rano, odpowiadam - bo tak:-) Siedzę sobie przy otwartym oknie, patrzę przed siebie, słucham jak rzeka hałasuje po kamieniach i myślę o czymś...nawet nie wiem o czym, ale najważniejsze, że myślę:-) W międzyczasie jem śniadanie i zaczynam przygotowania do drogi.
Wyjeżdżam ostatecznie o 7:00 i przy okazji budzę właścicielkę domu:-)
Początkowo poruszam się czerwonym szlakiem ikon i jadę przez Siemiuszową, Tyrawę Solną, Mrzygłód i tak oto jestem w dolinie Sanu. Jedzie się wyśmienicie, bo poranne słońce nadaje i tak pięknej okolicy niesamowite barwy, zobaczcie sami:

Okolice wsi Siemiuszowa, Góry Słonne © kierowcaroweru

W poszukiwaniu cerkwi w Siemiuszowej © kierowcaroweru

Zawsze kiedy jestem w górach, podobają mi się przejazdy przez małe rzeczki:-)

Częsty widok w górach - przejazd przez rzeczkę (tutaj Tyrawka) © kierowcaroweru

Następne kilometry to jazda urokliwą doliną Sanu, wzdłuż szlaku "Śladami Nadsańskich Umocnień". Jest dość płaska trasa, dlatego polecam ją osobom, które nie przepadają za podjazdami. Ja do takich nie należę:-)
Na chwilę zatrzymuję się w wiosce Dobra i fotografuję ciekawą zabudowę i charakterystyczne wąskie uliczki.

Tutaj czas płynie wolniej, Dobra nad Sanem © kierowcaroweru

W końcu dojeżdżam do Ulucza, gdzie znajduje się jedna z najstarszych i z pewnością jedna z najpiękniejszych polskich cerkiewek. Cerkiew stoi na wzgórzu Dębnik, czyli, jak piszą, w miejscu naturalnie obronnym. Rzeczywiście, wypchanie tam roweru nie jest takie łatwe (oczywiście o jeździe nie ma mowy:-) ). Sama cerkiew to prawdziwa perełka...

Cerkiew w Uluczu © kierowcaroweru

Cerkiew w Uluczu © kierowcaroweru

Podczas zjazdu, tarcze nagrzewają mi się tak, że nie sposób dotknąć palcem. Bez hydrauliki nie polecam:-)
Tymczasem jadę sobie dalej w towarzystwie Sanu...

Przyjemna jazda wzdłuż Sanu © kierowcaroweru

W międzyczasie spokojna asfaltówka zmienia się wybitnie pylącą się szutrówkę, rower błyskawicznie zmienia kolor:-) Taka sytuacja trwa do Wołodzi, ale nie narzekam - w końcu to rower do jazdy w terenie:-) W Dąbrówce Starzeńskiej fotografuję ruiny zamku Kmitów.

Ruiny zamku Kmitów w Dąbrówce Starzeńskiej © kierowcaroweru

Niebawem przejeżdżam przez urocze miasteczko Dynów...

W Dynowie © kierowcaroweru

...a kawałek dalej, w Bachórzu, zatrzymuję się na jakieś jedzonko w słynnej Karczmie pod Semaforem. Tam zabieram się za analizę swojej sytuacji i planowanie dalszej trasy, biorę też pod uwagę temperaturę, która już bardzo mocno daje się we znaki. Mam dwa wyjścia: jechać do Zamościa rowerem, trasą którą doskonale znam i która w jakiś szczególny sposób mnie nie podnieca, albo kierować się do Jarosławia, czyli do miejsca gdzie wczoraj zaczęła się moja wycieczka. Turystyczna natura bierze górę i wybieram jazdę do Jarosławia przez Dubiecko, Nienadową, Jodłówkę i Pruchnik. Liczę na zobaczenie jeszcze czegoś ciekawego, a trzaskanie kilometrów jest w tej chwili dla mnie mniej ważne.
Zapasy płynów i pożywienia uzupełnione - można jechać dalej. Teraz poruszam się dość mocno uczęszczanymi drogami, a o spokoju jaki był w dolinie Sanu, mogę zapomnieć...ale to nic, widoków i tu nie brakuje.

Pogórze Dynowskie, okolice Dubiecka © kierowcaroweru

Za Dubieckiem odbijam do Nienadowej i dalej do Huciska Nienadowskiego. To już droga poboczna, ruch mnie nie męczy, ale niektóre podjazdy dają w kość - wtedy najbardziej odczuwa się ten skwar w powietrzu. Chwilami zaświeca mi się gdzieś w głowie kontrolka "overheat", a izotonik leję w siebie jak w beczkę. Takie upały to u nas niezbyt częste zjawisko, ale jechać trzeba, zresztą - jest lato - jest gorąco:-)

Podjazd za Huciskiem Nienadowskim © kierowcaroweru

Całkiem miło mi się jedzie przez Jodłówkę - dość duża wioska, ciekawie położona, fajna zabudowa i ogólnie jakiś taki fajny klimat tam panuje. Nudy nie ma, podjazdów nie brakuje, ale to już ostatnie dzisiaj, powolutku zbliżam się do płaskości...

Raz w dół, raz w górę - to drugie częściej:-) © kierowcaroweru

Tymczasem powoli zbliżam się już do Jarosławia, po drodze jeszcze Pruchnik (szybki zjazd), a potem już coraz bardziej nudno i płasko. Wskazania temperatury nieraz przekraczały 40st. w słońcu. Jest to mocno odczuwalne, szczególnie kiedy promieniuje człowiekowi w gębę od nagrzanego asfaltu.

Temperatura nie pomaga w jeździe:-) © kierowcaroweru

Około godziny 14'tej jestem już na dworcu w Jarosławiu i analizuję czym wracać do domu: wolnym jak cholera szynobusem, czy PKS'em. Na dworcu siedzą też i rozmawiają se sobą po angielsku jakieś młode niewiasty i dziwią się niesamowicie na widok przejeżdżających, starych jak świat lokomotyw, tzw. "ogórasów":-) Chwilę rozmawiam też z facetem, który interesuje się moją osobą i rowerem. Ja tymczasem wybieram transport autobusem, bo mniej trzeba czekać i dwukrotnie krócej jedzie.

Na dworcu w Jarosławiu © kierowcaroweru

Podróż mija sprawnie, pozostaje tylko dojazd rowerkiem z Zamościa do domu i finał (nie włączałem już Navime)
Wycieczka mimo upałów była bardzo fajna. Bardzo pozytywnie zaskoczyło mnie Pogórze Przemyskie - kraina niesamowicie urokliwa, a przy tym tak dzika, niezdeptana przez turystów...rewelacja. Ja takie miejsca właśnie najbardziej lubię. Gorąco polecam i do następnego! :-)
Pokaż trasę GPS

Do pracy standard, a wracając wykorzystałem fakt, że jechałem góralem i potłukłem się trochę po łąkach. Zawsze to jakaś odmiana:-)

Łąki w okolicach Mokrego © kierowcaroweru

Standardowo. Tym razem bez trackera.

Kiedy tłukłem się służbowo po mieście, zauważyłem, że zamknęli ulicę Królowej Jadwigi. To słynna ulica, na której zerwano asfalt i położono bruk, w dodatku nierówny jak cholera. Przy okazji zamknęli ulicę Akademicką i samochody jadące w kierunku Starego Miasta od strony Biłgoraja przejeżdżają w większości po tym właśnie bruku. Nie trzeba być inżynierem budownictwa, żeby wiedzieć, że taka nawierzchnia nie zda egzaminu. Bruk zapadał się w różnych miejscach i faceci z szuflami mieli co robić, a w dwóch newralgicznych miejscach położyli cementowe płyty jak na placu buraczanym. To jedno z tych miejsc:

Ulica Królowej Jadwigi w Zamościu © kierowcaroweru

Najprawdopodobniej nie będzie już tych płyt, tylko całość będzie z powrotem wybrukowana. Aha, miasto pozywało już do sądu wykonawcę w związku z tymi uszkodzeniami, ale Ci się bronią, że zrobili dokładnie tak jak było w projekcie i można ich cmoknąć w ...:-) Polska:-)
Pokaż trasę GPS

Postanowiłem zainstalować sobie aplikację Navime GPS Tracker i włączyłem ją w drodze do pracy. Podoba mi się:-)
Pokaż trasę GPS

Do pracy standardowo, czyli dość mocnym tempem. Po pracy trochę pokręciłem się po mieście i wpadłem do Lidla, gdzie kupiłem sobie parę batoników musli - podobno lepsze od Snickersa, bo nie zamulają aż tak. Trafiłem też na wypadek z udziałem samochodu i skutera, ale na szczęście nic poważnego się nie stało. Zaczepił mnie też facet, który nie wiedział jak dojechać do ZOO. Nie chciało mi się tłumaczyć więc zaproponowałem by jechał za mną - ja rowerem, on samochodem. Odcinek miał ok. 1,5 km, a ja leciałem ok 40 km/h, a było pod wiatr - wszystko po to, by nie blokować ruchu za bardzo:-)
Po drodze jeszcze zrobiłem takie oto zdjęcie:

Świeży asfalt do wioski Hubale © kierowcaroweru

Coś chyba nie tak z tym Sports Trackerem - nie widać śladu, nie wiem o co się rozchodzi.
Pokaż trasę GPS

Tym razem krótki test Sports Trackera.
Pokaż trasę GPS