Ciężki powrót nie oznacza, że wracałem będąc pod wpływem alkoholu (niektórzy tak to sobie tłumaczą), ale chodzi o warunki jazdy. Rano było sucho i wietrznie, a z powrotem jeszcze bardziej wietrznie i śnieżnie jak cholera. Co tu pisać, zdjęcia wystarczą:

Las w okolicach Mokrego © kierowcaroweru

W okolicach Kolonii Mokre © kierowcaroweru

Na punkcie widokowym Hubale © kierowcaroweru

A ten śnieg taki mokry...rowerem rzucało na wszystkie strony...aby do maja:-)
Pozdrawiam

Tak się złożyło jakoś, że mam zaległe wpisy i trzeba to jakoś wyprostować. Dokładnie nie pamiętam, ale jakoś tak to leciało...
Wybija godzina 20'ta, na zewnątrz -5 st.C, a mi jechać się chce jak cholera. Jako cel oczywiście wybieram Zamość, gdzie dosyć szybko docieram. W pobliżu starówki niewiele brakowało i bym dostał mandat - jechałem sobie po chodniku i przejeżdżający suką policjanci początkowo "mieli chęć na mnie", ale im się odechciało na szczęście:-)
Na starówce robię kilka zdjęć. Poniżej widzicie gmach "Centralki", zbudowany w latach 1910-1911. Jest to jedyny budynek w Zamościu reprezentujący styl secesyjny. Ciekawostka: w latach 1922-1935 mieszkał tu poeta Bolesław Leśmian, a 1920'tym dwukrotnie nocował Józef Piłsudski.

Dom Centralny tzw. "Centralka" w Zamościu © kierowcaroweru

Zamość słynie również z ciekawych podwórek, gdzie organizowane są różne wystawy, koncerty itd. Poniżej jedno z nich:

Podwórko na zamojskiej starówce przy ul. Bazyliańskiej © kierowcaroweru

Obowiązkowo wrzucam fotkę Ratusza:

Widok na Ratusz z ulicy Moranda © kierowcaroweru

Dorzucam fotę zabytkowego budynku dawnego seminarium duchownego, z XVIIIw. W latach 90'tych ubiegłego obiekt został wyremontowany kosztem Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji w Zamościu.

Budynek dawnego seminarium duchownego, ob. rektorat WSZiA © kierowcaroweru

No i budynek dawnej Akademii Zamojskiej:

Gmach dawnej Akademii Zamojskiej © kierowcaroweru

A to już efekt odrestaurowania fortyfikacji dawnej twierdzy:

Poterna do bastionu nr 4 © kierowcaroweru

Do domu wracam raczej spokojnie, nie licząc sytuacji z pewnym psem, który zmusił mnie do mocnego przyspieszenia:-) Mam ja się z nimi.
Pozdrawiam!

Tym razem niestety nie mogłem sobie pozwolić na dłuższy wypad, dlatego musiałem wykombinować coś ciekawego w najbliższej okolicy. Po spojrzeniu na mapę postanowiłem wybrać się do rezerwatu Wieprzec i zobaczyć miejsce gdzie łączą się rzeki Topornica i Wieprzec własnie. Wspomniany rezerwat zajmuje nieco ponad 30 ha i chroni torfowiska niskie i przejściowe, jest też ostoją ptactwa żyjącego na podmokłych terenach.
Z domu wyruszam ok. południa i kieruję się w stronę rezerwatu najkrótszą drogą, czyli przez łąki na wprost przed siebie. Śniegu jest jeszcze sporo i jest twardy na tyle, że da się po nim chodzić...ale niestety nie jeździć - zapada się pod kołami roweru. Tytuł wpisu jest więc nieprzypadkowy, 8 km pokonałem pieszo, a rower służył jako...podpórka:-)
Niebawem docieram do granicy rezerwatu:

W rezerwacie przyrody Wieprzec © kierowcaroweru

Mimo utrzymujących się dłuższy czas mrozów, teren jest bardzo podmokły i staram się jak najszybciej opuścić to miejsce. Następnym celem jest dotarcie do rzeki Wieprzec...

Z tyłu rezerwat Wieprzec © kierowcaroweru

Mija chwila i docieram do rzeki:

Rzeka Wieprzec pod Zamościem © kierowcaroweru

Wzdłuż rzeki planuję dojść/dojechać do Skokówki pod Zamościem, z nadzieją sfotografowania miejsca połączenia się z rzeką Topornicą...

Tu wcale nie ma mostu:-) © kierowcaroweru

Spiętrzanie wody na rzece © kierowcaroweru

Topornica jest też nazwą miejscowości, która słynie w okolicy z dużych stawów hodowlanych. Jeden z tych stawów, dyskretnie schowany za laskiem, służy jako kąpielisko. Bardzo wielu mieszkańców Zamościa i okolic uczyło się pływać właśnie tam. Podobno zdarzało się, że niektórzy widywali tam przedstawicielki płci pięknej, kąpiące się na waleta:-):-)
Tak sobie spaceruję wzdłuż tej rzeki, raz po raz zapadam się w śniegu po pas, i chyba znajduję połączenie się rzek. Nie robię zdjęcia, bo wszystko zasypane śniegiem i niewiele widać. Poniższe zdjęcie przedstawia już rzekę po połączeniu i już jako Topornica płynie do Zamościa, gdzie wpada do Łabuńki.

To już chyba Topornica © kierowcaroweru

W końcu zapadam się w śniegu o jeden raz za dużo, w butach mam mokro jak cholera i na wysokości wsi Mokre decyduję się dojść do cywilizacji. Poniżej zdjęcie starego budynku szkoły podstawowej w Mokrem. Tutaj zaczynała się moja edukacja. Bardzo miło wspominam, mimo tego, że nie było tam tak luksusowo jak w dzisiejszych szkołach. Pamiętam stare piece kaflowe, w których hajcowaliśmy aż kafle pękały...a i tak niejednokrotnie było zimno.

Stary budynek szkoły w Mokrem © kierowcaroweru

W tym miejscu graliśmy kiedyś w piłkę, na boisko wychodziło się przez okno:-)

Tutaj było boisko © kierowcaroweru

Achh, stare dobre czasy:-)

Pozdrawiam!!!

Tym razem postanowiłem pojeździć trochę po asfaltach, nie zapuszczając się w teren. Szczerze mówiąc, to nawet by się nie dało z uwagi na ogromną ilość śniegu zalegającą po piątkowej śnieżycy. Z tymi asfaltami to też nie do końca...praktycznie wszystkie drogi białe i ogromne masy śniegu na poboczach...w skrócie, to i tak czułem się jak w terenie:-) Pozwoliłem sobie zrobić takie artystyczne zdjęcie, jako wstęp:

Widok na wioskę Białowola © kierowcaroweru

Wstaję dosyć wcześnie, ale w drogę wyruszam dopiero po 10'tej. Postanowiłem zrobić sobie lajtowy wypadzik do Krasnobrodu, zaliczyć kilka podjazdów i przywieźć kilka zdjęć w zimowej scenerii. Szukając podjazdów wybieram drogę przez Suchowolę, na zdjęciu widać już pagórki:

Droga do Suchowoli © kierowcaroweru

Tutaj podjazd do miejscowości Rachodoszcze:

Podjazd do wioski Rachodoszcze © kierowcaroweru

Kawałek dalej odwracam się i w oddali widzę Zamość:

Okolice wsi Rachodoszcze, widok na Zamość © kierowcaroweru

Teraz kilka zdjęć z okolic Suchowoli:

Delikatny podjazd już za mną © kierowcaroweru

I zjazd © kierowcaroweru

Do Bożej Woli tunelem © kierowcaroweru

Kolonia Suchowola © kierowcaroweru

Niebawem dojeżdżam do Suchowoli, fotografuję kościół:

Kościół w Suchowoli © kierowcaroweru

...i ludzi wracających z kościoła:

Ludzie wracający z kościoła w Suchowoli © kierowcaroweru

Następnie jadę już do Krasnobrodu, próbuję przez leśną ścieżkę wypadającą w Grabniku, ale śniegu jest zbyt dużo...nawet jak na mnie:-) Pozostaje droga przez Hutków, ale kawałek dalej jest leśna dróżka prowadząca do Krasnobrodu doliną Wieprza i tutaj skręcam. Jedzie się średnio:-)

Leśna droga z Hutkowa do Krasnobrodu © kierowcaroweru

Z lasu wyjeżdżam w Nowej Wsi pod Krasnobrodem:

Nowa Wieś pod Krasnobrodem © kierowcaroweru

Potem kieruję się na Grabnik, po drodze niczego sobie podjazd:

Podjazd do Grabnika © kierowcaroweru

Zjazd z Grabnika do Krasnobrodu © kierowcaroweru

Zjazd z GRabnika do Krasnobrodu © kierowcaroweru

Widok na Nową Wieś © kierowcaroweru

Potem jadę do Obroczy przez Bondyrz i Guciów:

Kaczory na stawiku w Bondyrzu © kierowcaroweru

Meandrujący Wieprz w Bondyrzu © kierowcaroweru

Ostatnie kilometry wiodą przez Kosobudy:

Kościół w Kosbudach widziany z cmentarza © kierowcaroweru

Pod koniec temperatura mocno spada:

Temperatura mocno spada © kierowcaroweru

I tak sobie wracam do domku. Wycieczka bardzo udana, a pogoda wymarzona.
Pozdrawiam:-)

Takiego czegoś już od dawna nie widziałem, normalnie Syberia na całego. Co tu dużo pisać, śnieżyca taka, że świata nie było widać, wszędzie zaspy, samochody w rowach i... ja na rowerze. Zresztą, zdjęcie wystarczy:

Armagiedon:-) © kierowcaroweru

Wstaję sobie rano, a tu normalnie armagiedon, Syberia. Wszędzie ogromne zaspy śniegu, drogi pozawiewane, a o wyjeździe samochodem z mojej wioski to już całkiem nie ma mowy. Normalny człowiek w takiej sytuacji bierze wolne i siedzi se w domu, a poje..ny siada na rower i jedzie kulturalnie do pracy:-)
Pierwsze dwa kilometry to ciągnięcie za sobą roweru w zaspach niejednokrotnie po pas, przy niesamowicie silnym wietrze. Potem było trochę lepiej, potem trochę gorzej, potem jeszcze gorzej...znowu lepiej i tak jakoś dojechałem/dociągnąłem do pracy. Kilka zdjęć:

W okolicach punktu widokowego "Hubale" © kierowcaroweru

Skokówka, gdzieś tu był chodnik:-) © kierowcaroweru

Ludzie walczą ze śniegiem © kierowcaroweru

Śnieżyca w Zamościu © kierowcaroweru

W Zamościu pługi śnieżne były bardzo częstym widokiem i głównymi drogami transport samochodowy jakoś się odbywał. Gorzej było z pieszymi, od kilku lat obserwuję, że w tym mieście nikt nie zajmuje się chodnikami podczas zimy. Ludzie taplają się w zaspach po kolana i nikt się tym nie zajmie. Tak wyglądały niektóre chodniki:

Zamość, chodnik przy ul. Orląt Lwowskich © kierowcaroweru

Ulica Orląt Lwowskich w Zamościu © kierowcaroweru

Gdzieś tu był chodnik...:-) © kierowcaroweru

Powrót do domu też do najłatwiejszych nie należał, ale w miarę się jechało, ostatnie dwa kilometry były troszkę gorsze:-)

Jeszcze tylko dwa kilometry...:-) © kierowcaroweru

Po drodze, na pustkowiu napotkałem jeszcze dwa psy - jeden mały, a drugi wilczur niczego sobie. Zachowywałem się jednak jakby ich nie było i nic mi nie zrobiły, chociaż szły za mną dosyć długo. Do domu jakoś dojechałem, zajęło mi to godzinę dłużej niż zawsze, ale dojechałem:-)
Pozdrawiam!

Sobotnia wycieczka okazała się zbyt krótka, czułem niedosyt. Trzeba było potłuc się jeszcze po tej okolicy na spokojnie i porobić trochę zdjęć. Padający śnieg powodował fajny klimacik i w ogóle cholernie chciało mi się pojeździć:-)
Zdjęcie wstępne:-)

Siwcowa Góra na Roztoczu © kierowcaroweru

Z domu wyruszam dosyć późno, bo ok. 14'tej i zmierzam w stronę Siwcowej Góry. Początek trasy taki jak dzień wcześniej. Na miejscu spotykam dwójkę fanów nordic walkingu i robię fotki:

Siwcowa Góra na Roztoczu © kierowcaroweru

Zjazd z Siwcowej Góry jest dosyć szybki i przyjemny. Docieram do drogi asfaltowej, przejeżdżam przez wioskę Szewnia Dolna, która słynie z niesamowicie dziurawej drogi przejazdowej i wjeżdżam w teren.

Okolice wsi Szewnia Górna © kierowcaroweru

Tak sobie jadę po pagórkowatym, bardzo ładnym terenie i niebawem spotykam znaki zielonego szlaku W. Podobińskiej, który wiedzie aż do Suśca. Po drodze robię kilka fotek:

Kapliczka w lesie © kierowcaroweru

Samotna chałupka © kierowcaroweru

Okolice wsi Lipsko Polesie © kierowcaroweru

Ogromny dąb gdzieś w szczerym polu © kierowcaroweru

W brzozowym gaju © kierowcaroweru

Droga w ogóle mi się nudzi, nie ma mowy o monotonii. Zdarzają się nawet taki zjazdy...i podjazdy:

Niczego sobie zjazd © kierowcaroweru

Niczego sobie zjazd 2 © kierowcaroweru

Kierując się znakami zielonego szlaku docieram do kapliczki św. Romana w Lipsku Polesiu. Tak wygląda z daleka:

Kapliczka św. Romana © kierowcaroweru

A tak z bliska:

Kapliczka św. Romana w Lipsku Polesiu © kierowcaroweru

Muszę wspomnieć, że spod kapliczki wybija źródełko, a woda ma podobno właściwości uzdrawiające. W lecie przy okazji odpustu przybywa tu mnóstwo ludzi. Ciekawostką jest fakt, że kapliczka usytuowana jest u podnóża wzniesienia, na którym znajduje się ok. 70 średniowiecznych kurhanów.
Z trudem wprowadzam rower na wspomnianą górę i robię sesję maszynie:

Sesja Treka w pięknej okolicy © kierowcaroweru

Niedługo potem wjeżdżam do lasu:

Wąski dukt w lesie © kierowcaroweru

Przedzieram się przez te wąskie i zarośnięte dukty, ale opłaca się. Wszystko wynagradzają potem ładne widoki:

Widok na Lipsko Polesie © kierowcaroweru

Muszę przyznać, że samotne wycieczki mają swoje plusy: można robić zdjęcia kiedy się chce, pić herbatę z termosu kiedy się chce i mieć pewność, że nikt nie będzie mnie ochrzaniał kiedy trzeba czasem przeprowadzić rower w śniegu po kolana:-)
Pozdrawiam!

Tego dnia była dobra okazja, żeby wybrać się na rower, a mianowicie PTTK Zamość organizował rajd dla młodzieży. Wypadało być, choćby z racji tego, że jestem członkiem klubu PTTK. Rajd był oczywiście pieszy, ale ja wolę rowerem, a przy okazji można popularyzować turystykę rowerową:-). Jeżeli chodzi o pogodę...taka sobie, a z powodu opadów marznącego deszczu, ślisko jak cholera. Nic to...:-)
Okładka:

Krajobraz okolic wsi Lipsko Polesie © kierowcaroweru

Umawiam się z kolesiami ok. godz. 11'tej (jedziemy we trzech) i jedziemy do Wierzchowin, gdzie ma miejsce meta rajdu. Tam częstują nas gorącą herbatką, chwila rozmawiamy i lecimy dalej. Wędrowcy szli przez Siwcową Górę, która jest granicą między Roztoczem i Grzędą Sokalską; wjeżdżamy więc do lasu i próbujemy tropić ich ślady. Tak wyglądały leśne szlaki:

Zaśnieżona droga w lesie © kierowcaroweru

W prawo, czy w lewo... © kierowcaroweru

Niebawem trafiamy na ślady wędrowców:

Na tropie rajdu PTTK © kierowcaroweru

Jesteśmy u granic Roztocza, dlatego nie jest już tak płasko:-)

Ciekawe tereny w okolicy Szewni Górnej © kierowcaroweru

Dojeżdżamy do szosy i po chwili wjeżdżamy na szlak rowerowy gminy Zamość, który wita nas podjazdem:

Na szlaku gminy Zamość © kierowcaroweru

Nie pierwszy i nie ostatni, nie ma nudy:-)

Terenowy podjazd na szlaku © kierowcaroweru

W pewnym momencie robimy sobie krótką przerwę na gorącą herbatę:

Chwila na herbatkę z bidonu © kierowcaroweru

Zapomniałem dodać, że już od paru kilometrów jadę na środkowym blacie korby, bo...

Wyłączona przednia przerzutka © kierowcaroweru

Odprowadzam jeszcze chłopaków do Zamościa, robię szybkie zakupy i wracam do domku:-)
Pozdrawiam!

Nie za bardzo mogłem sobie znaleźć miejsce w domu i pomyślałem, że podskoczę do Zamościa w ramach treningu. Noc była spokojna, bezwietrzna no i ok. 21:00 wyjazd.
W samym Zamościu...cicho i spokojnie, starówka pusta. Robię zdjęcie pomnika hetmana Jana Zamoyskiego - założyciela miasta:

Pomnik hetmana Jana Zamoyskiego © kierowcaroweru

Następnie podcienia starówki...:

Zamojskie podcienia © kierowcaroweru

Potem jeżdżę sobie po pięknie oświetlonych alejkach w okolicach murów dawnej twierdzy:

Alejka przy murach Starego Miasta © kierowcaroweru

Tłukę się trochę po parku, który w ubiegłym roku przeszedł rewitalizację, przy okazji straszę kaczki:-) Do domu wracam ok 23:00, w pełni dotleniony przed snem.

Przyszła niedziela i nie ma wyjścia - trzeba gdzieś jechać:-) Kilka lat temu zrobiłem sobie wycieczkę do Biłgoraja i jechałem praktycznie cały czas lasem i pamiętam, że było bardzo fajnie. Oczywiście tamta wycieczka odbyła się w sezonie letnim. Teraz znowu mi się zachciało tej trasy, ciul że zima:-)
Wiał bardzo silny wiatr i też dlatego trasa musiała być maksymalnie po lesie.
Tradycyjnie zdjęcie okładkowe:-)

Na wzgórzu Polak © kierowcaroweru

Zaczynamy. Z domu wyruszam ok. 9'tej i kieruję się do Zwierzyńca - to miasteczko jest moim węzłem rowerowych wycieczek. Na początku jedzie się średnio, poruszam się po asfalcie, a tu straszna chlapa i dziury. Troszkę skracam sobie drogę, wjeżdżam na trakt krasnobrodzki i jestem w Zwierzyńcu.
Dalej kieruję się do Tereszpola i jadę przez Sochy i Szozdy. W Sochach jest delikatny podjazd:

Podjazd w miejscowości Sochy © kierowcaroweru

Wioska Sochy bardzo ucierpiała podczas ostatniej wojny, mianowicie 01.06.1943 hitlerowcy dosłownie zrównali ją z ziemią. Zginęło wówczas ok. 200 osób, nie oszczędzono nikogo, zamordowano nawet dzieci. Do kompletnej dewastacji wioski użyto samolotów. W miejscowości ocalała tylko jedna chałupa. Właśnie ta:

Stara chałupa w Sochach © kierowcaroweru

Po pokonaniu podjazdu czeka mnie fajny zjazd do Szozd z widokiem na Łyse Byki czyli malownicze wzgórza leżące w strefie krawędziowej Roztocza:

Zjazd do wioski Szozdy © kierowcaroweru

Niebawem docieram do Tereszpola i tam wjeżdżam w bezkresne lasy Puszczy Solskiej. Przecina je niebieski szlak Puszczy Solskiej, do którego niebawem docieram:

Leśna droga do Biłgoraja © kierowcaroweru

Przez kilkanaście kilometrów las, las, las...malownicze rzeczki, rozlewiska i bagna. Jechało się przyjemnie:

Na szlaku Puszczy Solskiej © kierowcaroweru

Rzeka Ratwica w okolicach Wolanin © kierowcaroweru

Z lasu wyjeżdżam dopiero w wiosce Wolaniny. Ten trójramienny krzyż to karawaka, czyli krzyż mający bronić wieś przed zarazą. Ten postawiono w 2005 roku w miejscu starego, jeszcze z XIX w.

Wieś Wolaniny pod Biłgorajem © kierowcaroweru

Dalej dojeżdżam do Woli Małej i tutaj wjeżdżam na Szlak Rowerowy Pogranicza regionów, który doprowadzi mnie do Wzgórza Polak. Po drodze chałupa w Woli Dużej:

Stara chałupa w Woli Dużej © kierowcaroweru

Kilka kilometrów dalej fotografuję malownicze źródełka rzeki Stok:

Źródełka rzeki Stok © kierowcaroweru

Źródła rzeki Stok © kierowcaroweru

Przede mną jeszcze kawałek jazdy lasem i niebawem jestem znów w Tereszpolu. Trzymam się szlaku i do Wzgórza Polak zostaje 5 km jazdy pośród pól. Wiatr mało głowy nie urwie, ale widoki to rekompensują:

Widok na Tereszpol © kierowcaroweru

Samotne drzewo na szlaku © kierowcaroweru

Same pola... © kierowcaroweru

Niedługo potem wjeżdżam z powrotem do lasu i jestem na granicy RPN. Po drodze stare, dorodne buki:

Potężny Buk na granicy RPN © kierowcaroweru

Po chwili widzę już wierzchołek Wzgórza Polak:

Wzgórze Polak pod Panasówką © kierowcaroweru

Z tego miejsca Marcin "Lelewel" Borelowski dowodził polskimi oddziałami podczas bitwy pod Panasówką - jedna z największych bitew powstania styczniowego. Mimo znacznej przewagi liczebnej wroga (1000 powstańców, 3000 Rosjan), bitwę wygrali Polacy. Na wzgórzu znajduje się pomnik:

Pomnik na Wzgórzu Polak © kierowcaroweru

...i rozpościerają się piękne widoki:

Widok ze Wzgórza Polak © kierowcaroweru

W pobliżu rośnie, a raczej rósł potężny Buk "Mikołaj", który pamięta czasy bitwy.:

Buk Mikołaj przy Wzgórzu Polak © kierowcaroweru

Z lasu wyjeżdżam przy gajówce Panasówka i tutaj kończy się terenowa część mojej wycieczki. Do domu zostało ok. 30 km szosowej jazdy. Na początek jednam próbuję pomóc dwóm paniom w wypychaniu Citroena C3 z zaspy, niestety bez powodzenia bo w aucie rozpada się sprzęgło. Załatwiam holowanie i jadę do domu, do którego dojeżdżam oczywiście już w nocy:-) Ogólnie wyszła długa i bardzo fajna wycieczka.
Pozdrawiam!